Verslag reis Bédoin

Dag 1 – 07/09/2011
De eerste dag begon meteen onmenselijk vroeg: om 4u43 werd afgesproken aan bibliotheek ‘De Vriendschap’. Aan symboliek was er van bij de start dus geen gebrek. De aanwezigen waren: Eduard, Klaas, Perre en Sammy. Voor de gelegenheid team 1 of “De bende van de bosklapper”. Gelukkig was Perre aanwezig die het vertrek al een dag later had gepland… De chauffeurs van dienst waren Katleen (mama Sammy) en Piet (papa Eduard). Katleen had wat de schrik in de benen maar onder leiding van Piet zijn we veilig aangekomen in het station van Lille. Samen met onze valiezen en fietsen stapten we op de TGV. De fietsen werden nauwlettend in het oog gehouden. Vooral de derailleur vond Sammy een gevoelig punt…
In Avignon werden we opgewacht door de nonkel van Eduard: Johan Lierman. Een bermuda, T-shirt, petje en zonnebril was zijn typische klederdracht. Het was dan ook zo’n 28 graden… Taxi nonkel Johan bracht ons naar camping ‘Le Mènèque’ waar we na een telefoontje van nonkel Johan een go kregen om ons te installeren. Het opzetten van de tenten was niet altijd even gemakkelijk in de harde ondergrond. Bij de Biervrienden steekt het gelukkig niet nauw: een scheve tent is ook een tent…
Tijd om te winkelen! In de Carrefour vonden we al het nodige: stokbroden, salade, kaas en hesp (in de vakantie is Klaas bereid om hesp te eten), pasta, bolognaisesaus en wijn natuurlijk… We aten ons middagmaal op het terras van een café. Ideaal zo bleek, want ons stokbrood smaakte perfect met een Vedett!
Terug aan de camping werd het zwembad getest, werd er geslapen en werden pingpongballen het slachtoffer van amateuristische pingpongkunsten… Terwijl Klaas en Sammy kookten gingen Eduard en Perre naar nonkel Johan. Die had immers twee mountainbikes staan die uitstekende dienst konden bewijzen op ons sportkamp.
Na het avondeten (spaghetti bolognaise) werd de avond afgesloten met enkele glazen wijn. Er werd wat filosofisch gedaan, wat meestal betekent dat het tijd wordt om te gaan slapen. Slaapwel!

Dag 2 – 08/09/2011
De wekker: bij de ene AC/DC met Highway to hell, bij de andere even schrikken van dat mottig gezicht naast zich. Koffiekoeken als ontbijt konden we krijgen op de camping. Na het ontbijt spraken we af dat we ons elke dag gingen wassen. We voegden meteen de daad bij het woord.
Daarna was het terug tijd om naar de Carrefour te trekken. Een stokbrood met kaas, hesp en allerhande werd een vaste traditie. Nadat het eten was gezakt en het nodige was uitgekakt werd het tijd om op de fiets te springen. Op het programma stond een ritje langs ‘Gorgue de la Nesque’. De weg naar Sault bleek zwaarder dan verwacht. Ideaal om de conditie te testen! Iedereen presteerde naar zijn mogelijkheden en het belangrijkste: de sfeer had niet te lijden onder de hoogtemeters. Een tussenstopje in Sault was de ideale gelegenheid voor een drankje op het terras waarna het dan tijd werd om terug te keren langs de prachtige ‘Gorgue de la Nesque’. Schone Françaises gaven soms hetzelfde effect als energierepen tot plots de batterij leeg was bij Eduard en Perre die met hun mountainbike moeite hadden om nog het tempo van Klaas en Sammy op de koersfiets te volgen. Mooie natuur aan een meertje zorgde voor nieuwe energie en wat duwwerk zorgde ervoor dat iedereen moe maar voldaan thuiskwam. De cijfers van onze rit: 71km aan een gemiddelde van 21,9 km/h.
Deze avond was het de beurt aan Eduard en Perre om te koken. Perre kreeg het briljante idee om de soep te flamberen met zijn gaslamp. Dankzij het brandblusapparaat kwamen we er met de schrik vanaf. Onze Hollandse buurman: ‘De burgemeester van de camping’ was onder de indruk van het schouwspel en begreep even niet hoe dit mogelijk was in bijzijn van twee masters in de verpleegkunde. Over zijn capaciteiten als fietsenmaker valt echter ook te twisten… Maar goed, na een lekkere pasta pesto en de nodige wijn waren alle emoties doorgespoeld.

Dag 3 – 09/09/2011
De wekker stond vandaag iets vroeger zodat we van de ochtendkoelte konden profiteren om een looptochtje te wagen. Perre die geen ochtendmens bleek paste zodat Eduard (die zich overdag toch altijd loops gedraagt), Klaas en Sammy overbleven. Er werd 8km gelopen in 45 minuten.
Daarna duikten we in het zwembad, gingen we naar de Carrefour en aten we onze ‘baguetten’. Na de siësta vertrokken we omstreeks 15u30 voor een fietstochtje vanuit Bedoin langs Caromb, Beames, Suzette en Malaucène. Col de Malaucène bleek onverwachts klein bier vergeleken met de col naar Suzette. Onderweg biedt Klaas zijn diensten aan, aan andere wielertoeristen, maakte Eduard van de gelegenheid gebruik om de weg te vragen aan ‘konijntjes’ (terwijl hij de weg wel weet) en maakt Perre een kleine inschattingsfout in de afdaling waardoor hij even terug hoger uitkomt dan verwacht. Gelukkig kwam iedereen zonder ongelukken thuis.
Tijdens het koken van ons avondmaal kregen we een onverwacht telefoontje van nonkel Johan. “Of we meewillen de zonsondergang bekijken op de Mont Ventoux?”. Het zal wel zijn! We aten snel door zodat we op tijd waren voor “taxi nonkel Johan”. Wijn en olijven, check! Nonkel Johan bracht ons met zijn Audi naar de top van de Mont Ventoux. De zon was al grotendeels weg en stilaan zagen we alsmaar meer lichtjes in de ons omringende omgeving flikkeren. We genoten met volle teugen van het uitzicht. Een glaasje wijn maakte het tafereel compleet!
Terug beneden trakteerde nonkel Johan ons met Belgisch bier. Ideaal om de avond af te sluiten…

Dag 4 – 10/09/2011
De wekker liep af om 8u00 zodat we op tijd konden vertrekken voor een tweede loopsessie. De voormiddag verliep zoals anders. Opmerkelijk was dat Eduard en Klaas het vrouwelijk schoon aan de kassa best konden appreciëren. Ondertussen waren Perre en Sammy naar l’office du tourisme (VVV op z’n Hollands) om te informeren voor wandelroutes, waardoor ze het spektakel hadden gemist.
Rond de middag waren we klaar om te vertrekken voor onze wandeling. Op het programma stond een wandeling in de omgeving van Crillon-le-brave, een nabijgelegen dorp. Al snel bleek dat we de route eigenlijk in omgekeerde richting deden, of waren al die andere wandelaars verkeerd? Toen bleek dat we van het pad waren geraakt beslisten we om te eten en het probleem later op te lossen… Na een korte siësta wandelden we verder. We aten druiven, mijmerden over onze vochtbalans bij het zien van onze urine en het was vooral Klaas die zich creatief opstelde bij het lezen van de kaart. Alles liep gelukkig goed af zodat we op tijd waren om Koentje en Samuhe (team 2: “de sjieke gasten”) op te vangen die net op de camping waren aangekomen.
Een partytent, een gasvuur, een frigobox en een nieuwe gaslamp werden een extra meerwaarde aan onze infrastructuur. De Iphone van Samuhe was ook welkom. Nu kon Perre de resultaten van zijn rapport bekijken via internet! Spannend… Gelukkig zag Perre dat hij geslaagd was en in september terug naar Brussel zou mogen.
Tijd om onze magen te vullen in een plaatselijk restaurant. Ons kennende waren we natuurlijk aan de late kant… De meeste terrassen waren overvol. Gelukkig werden we doorverwezen naar “Chez Pierre” die nog wat plaats had op zijn terras. Het werd al snel duidelijk dat Pierre nie door nen hoaze is gepoept! De mensen aan het tafeltje achter ons liepen niet bepaald vrolijk weg… De wijn was volgens Sammy niet slecht, maar was uiteindelijk niet te drinken. En na een driekwartier wachten bleek dat er geen salami meer was voor Samuhe zijn ‘pizza salami’. Toen we uiteindelijk toch iets te eten kregen hoorden we vanuit de keuken verontrustende zweepslagen. Volgens Eduard was dat zeker op zijn vrouw haar blote poep… Het mocht zijn wat het wou, na het eten keerden we terug naar de camping om de laatste kleine honger te stillen met een wijntje, een pintje en kroepoek.
Slaapwel!

Dag 5 – 11/09/2011
De zwaardere avond bleek niet door iedereen even goed verteerd. Sammy was de enige die de tent verliet om een toertje te gaan lopen. Na het ontbijt (met 2 chocoladekoeken te weinig volgens bestelling) bleven Perre en Sammy aan het zwembad terwijl de rest ging winkelen. Koentje vond bij de plaatselijke fietsenmaker een fiets die hij voor 5 dagen mocht huren. Na het middagmaal mocht hij die direct testen. Op het programma stond immers een ritje naar Sault via Méthamis waar we een stevige col beklommen. Onderweg raakten we Perre even kwijt doordat die een verkeerde afslag nam (een opsomming van Perre’s avonturen volgt later). In de afdaling naar huis was het ook grappig om zien hoe Eduard de remcapaciteit van zijn fiets overschat. Gelukkig kon zijn helm de klap tegen het paaltje opvangen. Wonderbaarlijk genoeg kwam iedereen ongedeerd aan op de camping. Cijfers van de rit: 76km aan 23,8 km/h.
Terug op de camping werden de calorieën terug aangevuld met een aperitief, worst, aardappelen en erwten. Na het avondeten werd goedkope bewaarwijn ontkurkt en werd de avond afgesloten met een spelletje ‘chinees poepen’ (een kaartspel wel te verstaan).

Dag 6 – 12/09/2011
Toen de wekker afliep vond niemand de kracht om te gaan lopen. De goedkope wijn heeft er misschien iets mee te maken? We trokken met z’n allen naar het centrum want op maandag is het marktdag! Op de marktdag kwamen we in contact met een interessante figuur. Een soort van Franse Eddy Wally verkocht er naar eigen zeggen de betere wijn van de streek. Het leek erop dat hij er zelf ook genoeg van dronk. We vertrouwden het zaakje en kochten een vatje van 5L. Wat verderop gaf een gitarist het beste van zichzelf en werden ook een soort van circusstokken verkocht. Sammy mocht het ook eens proberen maar bakte er niks van… Wat gaan ze hier nog binnengooien? Er stond zelfs iemand ananas te verkopen. Ne neger! Uiteindelijk vonden we wat we moesten hebben: kip aan het spit. We bestelden kip voor iedereen onder de naam van De La Rue (Verstraete was te moeilijk). Op de markt kwamen we nonkel Johan tegen. Ideaal om samen nog eens een terraske te doen! Toen we terugkeerden naar de camping zagen we dat Eddy Wally niet meer bij zijn kraam stond. Misschien zichzelf onder tafel gedronken?
Morgen was de beklimming van de Mont Ventroux gepland. Vandaag hielden we dus de benen stil. Samuhe wou als professional de beklimming eens verkennen met de auto. Perre en Sammy sprongen mee in de auto terwijl de rest aan het zwembad bleef. Perre en Samuhe huurden voor de rit van morgen een koersfiets.
Tegen de avond waren we uitgenodigd bij nonkel Johan (onze ploegleider) voor een aperitief. We werden weer verwend met allerhande drank en hapjes. Nonkel Johan woont boven de vrouw van de burgemeester, die een wijnhandel runt. Beneden konden we de machine voor de oogst van de druiven bewonderen. Nonkel Johan zorgde voor de deskundige uitleg. Toen het al wat later werd beslisten we om onze wegen te korten naar de camping. We nodigden meteen nonkel Johan mee voor een bescheiden avondmaal op de camping. Morgen koninginnenrit! Iedereen kroop dus snel in zijn nest.

Dag 7 – 13/09/2011
07u45: Highway to hell… Opstaan, ontbijt en al snel waren we omgetoverd in een fietsploeg. Om 8u30 hadden we afspraak aan de startlijn met onze ploegleider/koersdirecteur/volgwagen en fotograaf. Nonkel Johan zou ons volgen met de auto, foto’s nemen, en het nodige materiaal mee naar boven nemen. Na een draai rond het rondpunt passeerden we de startlijn en werden de timers gestart.
Al snel viel het peloton uiteen. Na enkele kilometers, aan Saint Estève, waren er 3 koplopers: Klaas, Sammy en Samuhe. 2 many Sammies dacht Samuhe: hij liet de oudste en de jongste van het peloton begaan toen de echte beklimming begon (kilometer 5). Aan kilometer 13 ging Sammy alleen verder naar de top. Met zijn nieuwe fiets haalde hij een tijd van 1u40 en verscherpte dus zijn tijd van vorig jaar dus met 2 minuten. Klaas haalde een mooie tijd van 1u43 maar kon zijn persoonlijk record van 1u39 niet verbeteren. Samuhe haalde het brons met een tijd van 1u55. Eduard kwam met zijn zwaardere mountainbike binnen met een mooie tijd van 1u59. Koentje en Perre haalden zonder training respectievelijk een tijd van 2u20 en 2u22.
Toen iedereen boven was dronken we samen met onze ploegleider een Jupiler. Dat hadden we wel verdiend… Na een fotoshoot was het tijd voor de afdaling. Iedereen koos voor de afdaling via Malaucène, behalve Perre die liever recht naar huis wou via de afdaling naar Bedoin. Terug op de camping was Perre vermist… Hij moest er toch eerder zijn? Toen kreeg Koentje telefoon van Perre…
“Waar ben je? In Sault…” Da meendje nie! Samuhe maakte er geen woorden aan vuil en sprong met Klaas in de auto om die arme Perre te gaan halen. Ondertussen ging de rest winkelen. In elk geval een verhaal die niet snel of nooit vergeten zal worden.
In de namiddag rustte iedereen uit aan het zwembad. Verder werd er gemanilled, werden binaire codes opgelost en kon een Duitse vrouw niet anders dan zich bekeken voelen.
Na het avondmaal werd time’s up gespeeld. Na dit spel werd er nog heftig gedebatteerd over ondermeer de Roeselaarse belastingen. Jammer dat de VRT niet kwam filmen voor ‘De zevende dag’…

Dag 8 – 14/09/2011
De wekker ging wat vroeg af vandaag. Toch besloten we om ons leven terug in handen te nemen en meteen te gaan winkelen zodat we niet te laat waren voor de wandeling die vandaag op het programma stond. We stapten allemaal in de auto, trokken naar de Carrefour om daarna het startpunt van de wandeling te zoeken. Na wat gesukkel in de auto kwamen we ongeveer aan bij het startpunt en vertrokken we voor een wandeling van 15km. De wandeling begon meteen met een lange stevige beklimming. Na enkele uurtjes wandelen besloten we toch om te eten in de rotsen. Niet zonder risico blijkt later als Perre’s rugzak bedolven wordt onder de rotsblokken. En ook Koentje mocht zijn Cola vergeten. Eduard behoudt gelukkig al zijn ledematen (misschien een tof idee voor een film?). Na het eten zetten we de toch verder. Alweer stijgen… Toen we eindelijk boven waren konden we beginnen klagen over de afdaling die ook niet van de poes was. Vooral Samuhe had het een beetje gehad… Voordat we het eindpunt naderden wandelden we door de kloven van de Mont Ventoux. Indrukwekkend en een mooie locatie voor enkele foto’s! Toen we eindelijk terug aan de auto waren reden we terug naar de Carrefour om de avondvoorraad in te slaan. Samuhe die nog steeds uitgeput was verloor even zijn fatsoen en liep in zijn halve bloten door de Carrefour…
Die avond hielden we het rustig met een spelletje Perudo (indianen). Toen de wijn ongeveer op was werd het tijd om te slapen. Slaapwel!

Dag 9 – 15/09/2011
Vandaag kropen Eduard, Klaas en Sammy wat vroeger uit bed om te vertrekken voor een ritje naar Col de Murs via Venasque. Samuhe was nog niet bekomen van de wandeling en paste. Koentj en Perre konden geen fiets meer zien en bleven ook op de camping. De thuisblijvers gingen naar de winkel en plonsden in het zwembad. Na de middag hield iedereen het rustig aan het zwembad. En toen was de tijd gekomen om met pijn in het hart onze valiezen te maken. Omstreeks 19u30 werden we verwacht in ‘Pasta y Basta’. Een restaurantje in het centrum van Bedoin. Het smaakte heerlijk en we hebben geen euro teveel gegeven. Voor de laatste keer werden ’s avonds enkele flessen wijn gekraakt. Toen iedereen genoeg slaapmutsjes binnenhad kropen we in onze tent. Slaapwel!


Dag 10 – 16/09/2011
08u00, tijd om op te staan! De tenten werden afgebroken de valiezen volledig gevuld. Tijdens de werken konden we nog zien hoe de druiven naast de camping machinaal werden geoogst. Met de theorie die nonkel Johan ons had meegegeven keken we gefascineerd toe. Toen we afscheid hadden genomen van onze Hollandse buren trokken we naar nonkel Johan waar we uitgenodigd waren voor het ontbijt. Het ontbijt viel uit in een uitgebreide brunch. Rond 12 uur vertrokken we met taxi nonkel Johan richting Avignon om terug de TGV naar huis te nemen. Koentj en Samuhe reden ook mee en maakten van de gelegenheid gebruik om die dag Avignon te bezoeken. De TGV vertrok, moe maar voldaan keken we terug op een fantastische reis…



Nawoord
Terug thuis stonden we op de weegschaal. Ondanks al die sport bleken de meesten toch een kilootje zwaarder! Toegegeven: als levensgenieters ambiëren we soms hoge doelen die niet perfect samengaan met een carrière in de sport. Dat kilootje meer kan dus enkel de weerspiegeling zijn van een kartje kilo gezelligheid, een kartje kilo leute en een halve kilo vriendschap!
Veel dank gaat uit naar nonkel Johan die met plezier taxi speelde en ons trakteerde op menige dranken en gezellige momenten!

uiteraard horen er foto's bij dit verslag.
om jullie de usbuitwisseling te besparen, zijn alle foto's te downloaden in hoge kwaliteit. (voor achtergronden, prints ect)
Het kan een eindje duren! (lees: een heel lang eindje....)
Het is ook heel groot (daarom dat lang duurt) dus als je limieten hebt op je kot, download het dan thuis.


Gelieve allemaal in komende week de foto's te downloaden. Want het neemt veel plaats op mijn server.

grtz

ik kan da precies nie openen, computer zegt dat hij bestandtype nie kent ofdat beschadigd is...

Merci Uhe! Ondertussen al paar keer de foto's bekeken... Toch wel met hier en daar wat heimwee...

BV_perre (zedenmeester) schreef:ik kan da precies nie openen, computer zegt dat hij bestandtype nie kent ofdat beschadigd is...

Ge moet zorgen dat het volledig is gedownload en anders moet ge eens programma 7zip installeren.