WTC De Ronnierijders

Zaterdag 29 oktober 2011
Deelnemers: Eduard Verstraete, Klaas Calmeyn, Lars Sabbe, Sam Huyghe en Joris Mol

We schrijven zaterdagnamiddag 14u30. Het Polenplein was deze keer de startplaats voor alweer een nieuwe etappe (en dus ook een nieuw avontuur) van wielertoeristenclub De Ronnierijders. Hoewel het overduidelijk was dat veel fans in de buurt moesten zijn – het volledige Polenplein was namelijk gevuld met auto’s – bleken deze zich op het vertrekuur niet aanwezig te zijn om hun helden aan te moedigen. Waarschijnlijk is dit het gevolg van een verkeerde communicatie omtrent het vertrekuur. Daarnaast zorgde deze startplaats voor enig controverse: Eduard en Klaas wilden liever hun imago niet schenden, Lars dacht dat er aan de Cirque afgesproken werd, enz. Toch konden er bij de start al drie positieve punten opgemerkt te worden. Ten eerste was Eduard niet te laat op de afspraak. Ten tweede konden we een nieuwe deelnemer verwelkomen, met name Joris Mol. En ten derde bleek de fiets van Lars Sabbe gekuist te zijn (en dan nog wel door zijn moeder), waardoor voor de eerste keer zagen dat deze eigenlijk wit was.

Na het startschot ging de etappe van start. De uitgestippelde route van Sam Huyghe (waarvoor dank) bestond uit verschillende knooppunten langs de weg. Tijdens de etappe werd het duidelijk dat het dragen van een bril of lenzen vereist is tijdens het navigeren tussen de verschillende knooppunten. Joris Mol liet op dit vlak een zeer sterke indruk na, en wist zo de blinde mollen in het team doorheen de bochten en de juiste afslagen te loodsen. Toch werd hij verdacht van de boel te saboteren door ons door een verkeerde afslag te leiden en op het einde een tempovertraging door te voeren. Of hij de mol binnen ons team was, waren we niet unaniem eens. De knooppunten brachten ons doorheen Roeselare, een onbekend of misschien zelfs nog niet ontdekt deel van Beveren, Gits, Lichtervelde, Torhout, Wijnendale (waar de oma van Eduard een buitenverblijf blijkt te hebben de vorm van een kasteel, dit zelfs met bijhorend bos en vijvers), Eernegem, Ichtegem, Koekelare, Kortemark en Hooglede. Met andere woorden door asfaltbanen, veldritstroken, mountainbikeparcours, heuvels en bergen (waar Sam Huyghe een succesvolle gooi deed naar het bolletjesklassement), afdalingen (waar Lars opnieuw zijn expertise toonde), enz. Er werd niet alleen gefietst tijdens etappe, maar er werd ook de nodige aandacht gegeven aan andere disciplines zoals lopen en zwemmen.

Met een rijtijd van drie uur en twee minuten, een lengte van 75 kilometer (waar waarschijnlijk meer dan tien kilometer mag aan toegevoegd worden door een onvoldoende functionerende kilometric), en een gemiddelde van 25,5 kilometer per uur, mogen we spreken van een succesvolle etappe. Hierbij wil ik iedereen proficiateren voor een sterke rit, en daarbij hopen we ook om Joris Mol te verwelkomen tijdens één van onze volgende etappes. Doordat hij over een sterk paar benen bleek te beschikken, kan hij een meerwaarde betekenen bij de verdere uitbouw van onze wielertoeristenclub.

Verder moet nog gezegd worden dat door afwezigheid van het hoofd van de ethische commissie, namelijk Sam Vander Meiren, Sam Huyghe aangesteld werd als plaatsvervangend hoofd. Controle op onderbroeken werd uitgevoerd bij ieder individu, en zelfs eeuwige zondaars Klaas en Eduard bleken zich te houden aan het afgesproken textielreglement. Daarnaast werd er beslist om op het moment dat renners blijken te eten, er geen verassingsaanvallen meer mogen uitgevoerd worden. Op deze manier verloor Lars Sabbe namelijk belangrijke punten voor het bergklassement. Ook bleek Eduard zijn dorst te sparen voor de zaterdagavondse drink in de Cirque, en vergat hij zijn drinkbussen.